Wat Gewaarzijn en contentmarketing met elkaar te maken hebben

‘Wat doe jij het allerliefste op de hele wereld, Poeh?’
‘Het allerliefste..?’ zei Poeh en toen moest hij even nadenken. Want al was honing eten iets heel prettigs, er was toch één ogenblik, vlak voordat hij begon, dat nog prettiger was, maar hij wist niet hoe dat heette.

Een paar regels uit het boek ‘Tao van Poeh*’. Het sprak me aan omdat het heel veel raakvlakken heeft met contentmarketing. Het gewaarzijn, dat ik verderop in het blog uitleg, kun je heel goed gebruiken om je klanten mee te verleiden om jouw product of dienst af te nemen. Ben je benieuwd hoe? Lees dan snel verder.

De honing is niet zo lekker meer als je er eenmaal aan begonnen bent: het doel betekent niet zoveel meer als het eenmaal is bereikt. De beloning beloont niet meer zo erg, als je hem eenmaal hebt gekregen.
Als we alle beloningen in ons leven optellen, hebben we bij elkaar niet zoveel. Maar als we de ruimtes tussen de beloningen optellen, komen we veel verder. En tellen we nu de beloningen én de tussenruimtes op, dan hebben we álles, elke minuut van de tijd die we hebben besteed. Stel je eens voor dat we daarvan konden genieten?

Als verjaardagscadeautjes eenmaal zijn opengemaakt, dan zijn ze niet zo leuk meer als toen we nog bezig waren met bekijken, beetpakken, raden en openmaken. Driehonderdvijfenzestig dagen later proberen we het nog eens en gebeurt precies hetzelfde. Telkens als het doel is bereikt, is het niet zo leuk meer en stormen we af op het volgende. En het daaropvolgende, en het daaropvolgende.

Steeds weer nieuwe beloningen

Wij, de mensheid, dus ook jouw doelgroep, is steeds op zoek naar nieuwe doelen, nieuwe beloningen, nieuwe dingen. Waarom denk je dat de nieuwste iPhone over de toonbank vliegt terwijl de meeste gebruikers van iPhones een perfect werkend exemplaar op zak hebben? Blijf je product, maar vooral je dienst dus voortdurend ontwikkelen. In het volgende fragment uit het boek wordt dat nog duidelijker.

Dat wil niet zeggen dat onze doelen niet belangrijk zijn. Zeker wel, voornamelijk omdat we ons ertoe brengen om dat hele proces door te maken en juist door dat proces worden we wijs, gelukkig of wat dan ook. Als we de dingen op de verkeerde manier aanpakken, worden we verdrietig, boos of ontredderd. Het doel moet goed voor ons zijn en positief, willen we ons verzekeren van een positief verlopend proces. Maar afgezien daarvan is eigenlijk het proces zelf het belangrijkste. 

Genieten van het proces zelf, dat is het geheim dat afrekent met de mythe van de grote beloning en tijdbesparing. Misschien helpt dat om de alledaagse betekenis van het woord Tao – de weg – uit te leggen. 

Hoe zou je dat moment noemen voordat je het eerste hapje honing neemt? Sommigen noemen dat misschien voorpret, maar wij denken dat het meer is. Je zou het ‘gewaarzijn’ kunnen noemen. Dat doet zich voor als we ons gelukkig voelen en dat ook beseffen, al is het maar heel even. Door van het proces te genieten, kunnen we dat gewaarzijn zo rekken dat het niet meer slechts ogenblik duurt, maar het geheel bestrijkt. Dan kunnen we het heel prettig hebben, net als Poeh. 

Neem je klant mee op reis

Contentmarketing is marketing met een lange adem. Het langzaam verleiden van je klant, zoals ik in deze blog al eens verteld heb: Contentmarketing: flirten met je klanten. Hoe mooi is het om steeds een klein stukje van je kennis te mogen delen, net zolang tot je klant denkt: bij hém/háár moet ik zijn! Als we het gewaarzijn gebruiken in onze contentmarketing genieten we zelf net zo van de reis als onze klanten!

Wil je zelf serieus aan de slag met je contentmarketing, of – een gedeelte hiervan – uitbesteden? Of heb je alleen hulp nodig met een solide contentkalender? Kijk in ieder geval even op deze pagina. Laat ik je nu weer lekker verder lezen ;)

En toen dacht Poeh dat bij Janneman Robinson zijn ook iets heel plezierigs was. En als Knorretje erbij was, was dat ook erg prettig. Toen hij alles goed had overdacht, zei hij: ‘Wat ik het allerfijnste op de hele wereld vind, is dat Knorretje en ik naar jou toegaan en dat jij dan zegt: wat denk je van een hapje van het een of ander? En dat ik dan zeg: ‘Daar heb ik niets op tegen en jij, Knorretje?’ En dat het dan buiten zo’n zoemerige dag is en de vogels zingen.’

*’Tao van Poeh’, Benjamin Hoff, Uitgeverij Sirius en Siderius.